بارها شنیده ایم که زنها میگویند : وقتی شوهرم با دوستانش است رفتارش با من خیلی فرق میکند.بعضی مردها احساس نیاز میکنند که جلوی دوستانشان تصویری از مردانگی خود را نشان دهند

آنان نمیخواهند متکی یا علاقمند به همسرشان به نظر برسند.ازاین رو ازروش خود دست برمی دارند تا مستقل وبی قیدعمل کنند.آنان دست زن خودرا دردست نمیگیرند وبارفتارشان نشان نمیدهند که زن خود را چقدر دوست دارند.

چه اشتباهی است که به همه ونیز به همسرشان نشان نمیدهند که قلباً  اورادوست دارند و او در زندگیشان چه اندازه مهم است . یکی از آقایان تفاوت در رفتارش را زمانی که با همسرش تنهاست  و وقتی که درکنار دوستانش است را قبول میکند و میگوید :

زمانیکه باهمسرم هستم علاقمند ومراقب او هستم اما این درست است که وقتی دوستانم می آیند من کاملاً تغییر میکنم اگر همسرم حرفی بزند کلامش راندیده میگیرم وبه صحبت ادامه میدهم گویا او وجود ندارد بیشتر وقتها پس از رفتن دوستان کار ما به بحث وجدل میکشد
اما زنش جواب میدهد : وقتی دوستانمان می آیند من پیش آنها نمی مانم چون خیلی عصبانی میشوم.اگرهم در صحبت آنها شرکت کنم او اشارات طعنه آمیز میکند. این زن میگوید : روزی باشوهرم دست دردست یکدیگر راه میرفتیم اما زمانی که دونفر ازدوستان شوهرم به ما نزدیک شدند او دستش را کشید و از اینکه دیدم او کنار من احساس ناراحتی میکند یکه خوردم. او در پاسخ به این حرکتش گفت : آنها همسر ندارند وموضوع  را درک نمیکنند .

ازشدت خشم رنگم  پریده بود...

پیامی که این نوع رفتارها برای زن میفرستد چنین است:

او از وجود من شرمنده است

او واقعاً برای من اهمیتی قائل نیست

دوستانش برای او از من مهمترند